Бидејќи се молеше за тоа, Бог му го покажа местото на неговиот подвиг. Тоа место беше на брегот на реката Пчиња. Свети Прохор се подвизуваше таму до старост и до својата смрт.
Само Едниот Бог знае за сите негови подвизи и искушенија што ги претрпе во текот на овој живот. Но според неговите мироточиви мошти и безбројните чудесни исцеленија, коишто и до ден денес не престанаа, може да се суди за големината на Божествената благодат што му ја подари Бог за неговите големи страдања.
Свети Прохор се упокои и се пресели во Царството Небесно во 9 век.